Verslag Dutch Birding Vogelweekend 14 t/m 16 oktober

Op de websites van Dutch Birding en het Vogelinformatiecentrum Texel stonden al lang van tevoren de aankondigingen van het Dutch Birding vogelweekend, iedereen die wilde komen had ruim de tijd om een weekendje te boeken en naar de overkant te varen. In de loop der tijd kreeg het programma steeds meer vorm, reden dat toch honderden vogelaars de oversteek waagden om het weekend ook te ervaren. En natuurlijk lagen er nog de uitdagingen in het winnen van de Mystery Bird competitie of het vinden van de mooiste c.q. zeldzaamste soort, waarbij een mooie verrekijkers, een Opticron Traveller 8×32 en een Swarovski Curio 7×21, te winnen waren. Naast een mooi avondprogramma in het Eierlandse Huis worden er meer mooi zaken georganiseerd. Het Vogelinformatiecentrum in de Cocksdorp fungeert als uitvalsbasis, waarvan o.a. vele excursies werden georganiseerd, je kijker kon laten schoonmaken, een nieuwe kijker of telescoop kon aanschaffen of genieten van een bakje koffie. In het assortiment waren een nieuwe mini-telescoop van Swarovski (ATC 17-40x) en nieuwe verrekijkers en telescopen van Kowa te bewonderen, wat een mooie kwaliteit van beeld weet men tegenwoordig neer te zetten. Naast bovenstaande werd ook de bekende WhatsApp informatiegroep opgericht, waar een ieder lid van kon worden en men elkaar op de hoogte kon houden van leuke waarnemingen, hierin speelde DB bestuurslid Diedert Koppenol een grote rol, die de service goed up-to-date hield, bedankt!

(Vuurtoren Texel, foto: Wietze Janse).

Hieronder dan een kort verslag waar ik mijn eigen belevenissen combineer met de leukste waarnemingen van anderen.
Op vrijdag 14 oktober pakken we de boot van half 10 en dan begint mijn vogelprogramma. Bijna gewoontegetrouw beginnen we op de zuidpunt bij ’t Horntje, altijd voldoende plekken en hoekjes om af te zoeken. Goudhaantjes in de bosjes, Koperwieken aan de randen van de velden, dat zou een belangrijk beeld worden van dit weekend, beide volop op trek. Met moeite vinden we er ook een Kramsvogel tussen, de echte trek van deze soort begint pas na het weekend als de wind naar het oosten draait en enorme groepen Zanglijsters, Koperwieken en Kramsvogels hoog komen overtrekken, records worden dan gevestigd op trektelposten in heel het land.

Goudhaan (Foto Wietze Janse).

We gaan langzaam noordwaarts en doen de haven van Oudeschild aan, altijd leuk om daar een rondje te maken, daar gaan we vaker komen dit weekend. Niet alleen om iets leuks te vinden, maar ook leuk om foto’s te maken, Steenloper en Tureluur laten zich er leuk fotograferen. Daarnaast zwemt er ook een Zeekoet, wel eentje van de gebrilde vorm, die zie je niet zo vaak in Nederland.

Zeekoet (Foto Wietze Janse).

We gaan weer verder, bekijken Otterzaat, Nieuw Buitenheim, Minkewaal en het Wagejot, ook wel bekend als de vogelboulevard. Mooi zijn de grote groepen Smienten, veel Wintertalingen alweer ruiend naar prachtkleed, Watersnippen goed verstopt, een eenzame Groenpootruiter, Bonte Strandlopers, Rosse Grutto, eigenlijk teveel om allemaal op te noemen. Aan het einde van het Wagejot dromen vogelaars samen, daar moet dan wel iets leuk zitten, en dat blijkt als ik aanschuif, een groep van 15+ Sneeuwgorzen laat zich leuk bekijken. Sommigen zien er later nog een IJsgors tussen, ook een mooie soort om erbij te zien.

Sneeuwgors (Foto Wietze Janse).

We gaan weer verder, melden ons aan bij de B&B en brengen een bezoekje aan het Vogelinformatiecentrum, waar we naast gezellig bijkletsen met veel vogelaars ook even de (nieuwe) telescopen en verrekijkers bekijken. Dan maken we nog een wandeling door het Krimbos, 2 IJsvogels komen langscheren. Een soort die een tijd lang zeldzaam was op het eiland (door strengere vorstperiodes), maar dit weekend weer op meerdere plekken wordt gezien, zelfs voor het Vogelinformatiecentrum. Een Waterral roept vanuit het riet, met goed kijken zien we de vogel ook staan, maar te diep voor een foto. Dodaars zwemt er en het bos leeft van de Goudhanen en de mezen. Verderop kom ik weer veel vogelaars tegen, er is een Pallas Boszanger waargenomen, maar deze soort blijft beperkt voor maar enkelen, de meesten inclusief ik, zoeken tevergeefs. Dan wordt het tijd voor het avondprogramma, eerst eet ik met vrienden in de Rog, dan naar het Eierlandse Huis, waar een waarnemingenlog en een lezing volgt.

De Rosse Franjepoot is nog op het Oostelijk Horsmeertje gezien, een Taigaboomkruiper in de Geul, Bladkoning blijft zeldzaam dit weekend met maar enkele waarnemingen. De Bladkoningen waren vroeg dit jaar met een piek eind September, dat is normaal begin Oktober, we pakken er derhalve nog maar een paar mee dit weekend.
Dan volgt een lezing over de Grote Sterns van Texel en vogelgriep door Mardik Leopold. Wat een drama op het eiland, gelukkig in juni nog een klein succesje met en nieuwe kleine kolonie. Verder een goed verhaal over vogelgriep, de origine, historisch overzicht en gevolgen ook voor andere soorten. Hoop dat de informatie nog online beschikbaar mag komen, wat een mooi overzicht met leerzame informatie.

Op zaterdag 15 oktober genieten we van het ontbijt en bij het naar buiten stappen komen we in een zeer mistige omgeving terecht, najaarssfeer ten top. Bij de Robbenjager wordt al snel een Sperwergrasmus ontdekt.

Vogelaars bij Paal 33 / Robbenjager (Foto: Wietze Janse)

We besluiten eerst de noordpunt onveilig te maken en beginnen in de Tuintjes. Goudhanen, Roodborsten, Roodborsttapuiten en het zonnetje komt door, het wordt lekker vogelen. We besluiten de wandeling door de Mandenvallei te maken, normaal erg rustig, maar we zijn deze ochtend niet de enige die dit doen. Men is ons helaas voor, er worden 5 Bokjes gezien, die zijn helaas weg als wij aankomen. Een Zadellibel is ook leuk, maar helaas ook niet voor mij weggelegd. Dan verschijnen er foto’s op de App, foto’s van een bleke en grijze Gele Kwikstaart, dat lijkt goed voor een Oostelijk taxon. De vogel wordt doorgegeven en waarnemers in de buurt gaan zoeken. Na een klein half uurtje wordt de vogel teruggevonden, en omdat het een mooie soort kan worden, lussen de meeste vogelaars toch even langs, in de loop van de dag komen zelfs veel vogelaars van het vasteland even kijken.

 

Een Oostelijke Gele Kwikstaart is echter niet gemakkelijk te onderscheiden van onze eigen Gele Kwikstaart, daar zijn naast het zien van een lange achterteennagel ook geluidopnames en het liefst DNA voor nodig. Ga er maar aanstaan, dat is niet gemakkelijk. Gelukkig loopt elke fanatieke vogelaar tegenwoordig, naast een verrekijker, telescoop en fototoestel ook met opnameapparatuur rond, ofwel er kwamen geluidsopnames. En dat lijkt goed te matchen met die van de Oostelijke taxa. Foto’s lijken een lange achterteennagel te laten zien, nu nog dat DNA. Helaas dat laatste bleek onmogelijk, de vogel verbleef hoofdzakelijk in een gebiedje met Watercrassula, een invasieve exoot, die zich makkelijk laat verspreiden. Ofwel het was helaas beter het gebied niet te betreden, dus moet de CDNA (de commissie die zeldzame soorten beoordeeld) het doen met de foto’s en de geluidsopnames, hopelijk voldoende om er toch een juist taxon/soort op te plakken, maar een uitdaging.

Ikzelf besloot eerst mijn wandeling in de Mandenvallei af te maken, het weer was nog te lekker en de wandeling te mooi, maar toen het weer omsloeg naar meer regen en wind was het een mooi moment om de soort toch nog even mee te pakken. En natuurlijk erg gezellig.
Dan even een koffie en door naar de Staatsbossen, daar kan je altijd lekker uit de wind lopen. Weer hetzelfde beeld qua vogels, helaas geen Grote Kruisbek of Kleine Bonte Specht, die hier eerder gezien waren. Na nog wat slagen te hebben afgereden, bij Dorpszicht nog even gestopt en was de dag alweer voorbij gevlogen, tijd voor een nieuw avondprogramma.
Lekker eten bij de Rog en dan door naar het Eierlandse Huis. Naast de Oostelijke Gele Kwikstaart waren er toch nog meer leuke soorten gezien, een mogelijke Siberische Braamsluiper in de Nederlanden, ook zo’n soort waarvoor DNA de enige zekere uitkomst biedt, een Sperwergrasmus op de Noordpunt, die kon je mooi meepakken in combinatie met de kwikstaart, een Vale Gierzwaluw op de Noordpunt die helaas hard en snel weer doorvloog en ook maar door enkele waarnemers werd gezien, meerder Grote Piepers langs de westkust in het duin, de meesten overtrekkend en een Siberische Tjiftjaf op de Robbenjager. Dan de Mystery Bird Competitie, waarbij je een heel scala van vogelsoorten voorgeschoteld krijgt, maar dan maar half in beeld of van de achterkant, ofwel best moeilijk. Nils van Duivendijk had weer een gevarieerde selectie gemaakt van gewone en zeldzame soorten, en je moet toch een goede kennis hebben om hiermee verder te komen. Maar ook gewoon een leuke uitdaging voor jezelf om te kijken hoe ver je kan komen, en dan blijken zelfs gewone soorten soms moeilijk te zijn als je niet alle details kunt zien. Achteraf krijgen we altijd een zeer gedetailleerde en leerzame uitleg hoe we de vogels hadden moeten herkennen en allemaal ook terug te vinden in zijn net uitgekomen Handboek Europese Vogels. Uiteindelijk leverde het 2 finalisten op, Koen Stork en Bram Ubels, met 26 van de 32 opgaven goed, dat is een hele prestatie, zover was ik niet gekomen helaas. Er kwam dus aan op een shoot-out, waarbij Koen Stork het als eerst bij het juiste eind had, een Amerikaanse Meerkoet. Koen Stork de verdiende winnaar van de Opticron Traveller 8×32.

En zo zaten op we zondag 16 oktober vroeg in de ochtend alweer aan het ontbijt, we hadden nog 1 dag om de zeldzaamste soort van het weekend te vinden, we moesten ons best maar gaan doen. De wind was echter hard, dat deed velen besluiten om eens een blik over zee te werpen, dat leverde dan weer Kleine Jagers, Grauwe Pijlstormvogels en Vale Stormvogeltjes op, leuke soorten die je alleen met een juiste en harde westenwind aan onze kust kunt verwachten. Ikzelf ging op zoek op de Krim en in het Krimbos, maar behalve het bekende scala aan vogelsoorten kon ik niets vinden om een verrekijker te scoren. De Oostelijke Gele Kwikstaart was nog steeds aanwezig bij Dorpszicht en trok nog steeds de aandacht voor meerdere vogelaars, voor velen ook een gelegenheid om oude bekenden weer eens te zien en bij te praten. De vogelboulevard was onderhoudend, de Zeekoet zwom nog in de haven van Oudeschild, en dan even buurten in de Marel, een ‘nieuw’ Vogelinformatiecentrum waar je een mooie wandeling in de omgeving kunt maken, lekkere koffie kunt drinken en gezellig wat bijpraten.
’s Avonds lus ik nog even langs het Vogelinformatiecentrum in de Cocksdorp, daar wordt de verrekijker (Swarovski Curio 7×21) uitgereikt aan diegene die de beste vogelsoort van het weekend heeft mogen ontdekken. Dit werd de Oostelijke Gele Kwikstaart en de ontdekker Wannes Lely kreeg de hoofdprijs hiervoor uitgereikt.

De zondagavond werd afgesloten in het Eierlandse Huis met nog een waarnemingenoverzicht en een mooie lezing over Oman, een land waar veel mooie vogelsoorten te zien, waaronder eentje hoog op mijn wensenlijst de Zwarte Arend.

De Afterparty ……
En omdat het vaak gebeurt dat er na het weekend nog meer leuke soorten worden gevonden, had ik en meerderen met mij, nog wat daagjes erna geboekt. De App groep bleef open zodat we elkaar nog langer op de hoogte konden houden, een mooie service.
Ofwel op maandag werd er een Kleine Vliegenvanger in de Tuintjes gevonden, die zich aan de waarnemers mooi liet zien. Fotograferen is weer een andere zaak, met zo’n onrustig vogeltje en ook nog vaak opgejaagd door twee territoriale Roodborsten.

Kleine Vliegenvanger (Foto: Wietze Janse)

De trek was op deze ochtend gigantisch maar zat op Texel erg hoog. De Kleine Vliegenvanger bleef enkele dagen. Er werden meer Pallas Boszangers gevonden, die zich met enig geduld ook nog mooi lieten zien. Meer Siberische Tjiftjaffen, nog een Kortsnavelboomkruiper en de laatste knaller die ik wil noemen is een Isabeltapuit in de Nederlanden op 20 oktober, gevonden tijdens een excursie.

Isabeltapuit (Foto: Wietze Janse)

Zelf had ik nog een leuke groep Sneeuwgorzen in de Mandenvallei die kort kwam water drinken en weer naar het strand verdween, en leuk 3 Bokjes en een mooie vrouw Blauwe Kiekendief.

Het was weer een mooi (lang) weekend!

Wietze Janse.