Blog 2 Grote Sterns webcam Utopia

Wachten op de grote sterns. Er huppelen weer lammetjes in de wei; overal langs de weg bloeien narcissen en de eerste zwaluwen zijn al weer gezien op Texel. Ook al is het soms nog fris, de lente rammelt aan de poort! Van de eerste zwaluw krijg ik altijd een warm gevoel, maar één vogel is eigenlijk nog specialer én meer Texels-eigen: de grote stern. In heel Nederland broeden zo’n 15.000 paartjes en de helft daarvan doet dat op Texel. Dat kunnen niet veel vogels de grote stern nazeggen! Grote sterns komen hier om te broeden. Rond 15 maart zien we de eerste, rond 15 september de laatste. In het winterhalfjaar zwerven ze over de Atlantische Oceaan, ergens voor de kust van zuidelijk Afrika.

Op Texel krijgen ieder jaar 300 kuikens van grote sterns een speciale kleurring, met inscriptie. Die ringen zijn met een goede telescoop op afstand af te lezen en zo leren we meer over hoe de vogels zich verspreiden. Eerst over Texel, dan over de wereld en dan, hopen we, weer terug naar Texel. Of zouden de Texelse kuikens zich na verloop van tijd elders vestigen? Grote sterns als een Texels exportproduct? Dat zou ook best kunnen en door die ringen komen we daar achter.

Jonge grote stern met kleurring (Foto: Mardik Leopold)

Alleen zeggen die ringen niets over wat de vogels op zee doen. Waar vangen ze hun vis? Hoe vliegen ze naar Afrika en weer terug? Om daar achter te komen zijn andere middelen nodig: GPS-trackers.

Grote stern met GPS tracker op de rug (Foto: Mardik Leopold).

Vorig jaar hebben vijf (broed)vogels zo’n tracker meegekregen. Dat gebeurde in de kolonie in Utopia, een gebied van Natuurmonumenten. Iedere keer als de vogels van zee terugkwamen, pikte een antenne op waar ze waren geweest. Maar er kwam natuurlijk een moment dat de antenne in Utopia geen contact meer maakte. We weten dat een van de vijf vogels dood is gevonden (dat gebeurt) en dat een andere nog even is gezien langs de Franse kust (dankzij zijn kleurring!), op doorreis naar Afrika. Nu hopen we op hun terugkeer én dat de trackers zijn blijven werken.

Voor grote sterns, die maanden lang op de open oceaan hebben rondgevlogen, is de terugkeer naar land best eng. De eerste grote sterns zie je dan ook alleen maar overvliegen, landen doen ze nog niet meteen. Als ze landen, doen ze dat eerst op veilige open plekken: droogvallend wad in de buurt van de kolonie, of een zandplaat in het afgesloten deel van De Slufter, beheerd door Staatsbosbeheer. Omdat we heel graag de signalen van de vogels die een tracker dragen willen oppikken, hebben we deze week antennes geplaatst in De Slufter en op Utopia. Dat deden we op een koude, zeer winderige dag. De Slufter stond voor een groot deel vol met zeewater en er was even geen grote stern te zien. Die waren weer naar zee vertrokken. Maar dat geeft niets: we weten dat ze er aan komen.

Martin Baptist en Cor Sonneveld van Wageningen Marine Research plaatsen de richtantennes op Utopia